Buitenlandse werknemers aannemen: wie, waarom en hoe?

Om jouw medewerkersbestand een boost te geven kan het aannemen van buitenlandse werknemers een slimme zet zijn. Niet alleen zakelijk, maar ook maatschappelijk brengt dit namelijk verschillende voordelen met zich mee. In deze blog lees je waarom het handig is om buitenlandse werknemers aan te nemen, welke werknemers hiervoor in aanmerking komen en wat je hiervoor als organisatie moet doen.

Voordelen van buitenlandse werknemers

Buitenlandse werknemers brengen verschillen voordelen met zich mee die jouw organisatie kunnen versterken en onderscheiden. Zo kan het bijvoorbeeld moeilijk zijn om binnen je bekende kringen aan specifieke kennis en vaardigheden te komen. Buitenlandse werknemers kunnen deze leemtes opvullen door hun expertise en ervaring mee te brengen. Of het nu gaat om technologische kennis, nieuwe marktinzichten of andere gespecialiseerde competenties, buitenlandse werknemers kunnen de kwaliteit, creativiteit en het kennislevel van jouw team aanzienlijk verhogen.

Als jouw bedrijf samenwerkt met buitenlandse klanten of leveranciers, is het gunstig om werknemers in dienst te hebben die de taal en gewoontes van deze contacten kennen. Een werknemer die vloeiend is in de taal van een belangrijke klant of leverancier kan communicatiebarrières doorbreken, misverstanden voorkomen en sterkere zakelijke relaties opbouwen.

Arbeidsmarkt voordelen

De Nederlandse overheid biedt verschillende fiscale regelingen om de kosten van het aannemen van buitenlandse werknemers te verlagen en zo aantrekkelijker te maken voor zowel werkgever als werknemer. Twee belangrijke regelingen zijn de Extraterritoriale Kosten regeling (ET-regeling) en de 30%-regeling.

Extraterritoriale Kosten Regeling

Deze regeling stelt buitenlandse werknemers die tijdelijk in Nederland komen werken de mogelijkheid om extraterritoriale kosten, zoals verhuiskosten, reiskosten en dubbele huisvestingskosten, belastingvrij vergoed te krijgen. Volgens de CAO voor Uitzendkrachten is het toegestaan om een deel van het brutoloon in te ruilen tegen een onbelaste vergoeding van ET-kosten. Deze kosten mogen dan onder specifieke voorwaarden van het brutoloon worden afgetrokken en er netto bij worden gerekend. Dit helpt de financiële lasten te verlichten en maakt de overgang naar werken in Nederland soepeler.

30%-Regeling

De 30%-regeling is bedoeld voor hoger opgeleide buitenlandse werknemers die tijdelijk in Nederland werken en een jaarinkomen van meer dan € 46.107 hebben. Onder bepaalde voorwaarden kunnen zij gedurende vijf jaar belastingvrij een vergoeding ontvangen van maximaal 30% van hun loon, tot een maximum van € 233.000 per jaar. Ook deze vergoeding is bedoeld om extra kosten te dekken die gepaard gaan met het werken in Nederland, zoals reiskosten, huisvesting en levensonderhoud. Als werkgever verstrek je deze vergoeding en regel je de belastingvrijstelling bij de Belastingdienst.

Verschil tussen werknemers van binnen EER en buiten de EER

Iedereen met een nationaliteit van één van de landen van de Europese Economische Ruimte (EER) of Zwitserland mag zonder werkvergunning in Nederland werken. Voor deze landen geldt het vrij verkeer van werknemers. Iemand van buiten de Europese Economische Ruimte (EER) en van buiten Zwitserland heeft in de meeste gevallen wel een werkvergunning nodig. Er bestaan twee soorten vergunningen. De tewerkstellingsvergunning (TWV) en de gecombineerde vergunning voor verblijf en arbeid (GVVA).

Het UWV verstrekt deze vergunningen. Er zijn strikte voorwaarden verbonden aan het verkrijgen van een vergunning. Zo mag er bijvoorbeeld geen werknemer in de EU te vinden zijn die het werk kan doen.

Uitzonderingen voor buitenlandse werknemers

Wel zijn er bepaalde groepen buitenlanders van buiten de EER en van buiten Zwitserland die helemaal geen werkvergunning nodig hebben. Zij moeten wel een verblijfsvergunning of visum hebben als zij korter dan 3 maanden in Nederland verblijven.

Het gaat onder andere om:

Werknemers met een verblijfsvergunning waarop staat ‘arbeid is vrij toegestaan’. Dit zijn bijvoorbeeld vreemdelingen met een verblijfsvergunning asiel;

zelfstandig ondernemers die een verblijfsvergunning ‘arbeid als zelfstandige’ hebben;

startende ondernemers die een verblijfsvergunning als ‘start-up’ hebben;

kennismigranten. Dit zijn hoogopgeleide migranten die naar Nederland komen om een bijdrage te leveren aan de kenniseconomie;

werknemers die in het buitenland wonen en voor een korte periode bepaald werk in Nederland doen, bijvoorbeeld voor zakelijke besprekingen of om door hun werkgever geleverde apparatuur te repareren.

Daarnaast zijn er buitenlanders met een bijzondere status namelijk vluchtelingen die onder de Richtlijn tijdelijke bescherming Oekraïne vallen, die betaald werk mogen doen in Nederland zonder werkvergunning.

Erkend referent

Om een verblijfsvergunning aan te kunnen vragen voor buitenlandse werknemers, moet jouw organisatie door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn erkend als referent.

Om erkend te kunnen worden, moet je organisatie een procedure doorlopen bij de IND. Voor alle organisaties die erkend referent willen worden geldt dat:

de organisatie moet zijn ingeschreven in het Handelsregister, tenzij dit niet is vereist op grond van de Handelsregisterwet;

de organisatie is niet failliet;

de organisatie, de bestuurders en andere bij de organisatie betrokken personen moeten betrouwbaar zijn.

Daarnaast kan voor het aannemen van buitenlandse werknemers een vereiste zijn dat je organisatie is opgenomen in het register van de Stichting Normering Arbeid (SNA). Of deze voorwaarde van toepassing is zal worden beoordeeld tijdens de procedure.

Meer informatie?

Het aannemen van buitenlandse werknemers kan jouw bedrijf dus de nodige voordelen bieden. Wil je meer weten over hoe je dit het beste aanpakt? Neem contact op met Zero Advies voor deskundige begeleiding en advies op maat.